-Baba!
(Baba hiç gözünü ayırmadan televizyon izlemektedir.)
-….
-Babaaa!
-Ha! Efendim oğlum.
-Ben, sana bi şey söyleyecektim.
-Sonra söylersin oğlum.
-Ya babaa!..
-Annene söyle oğlum.
O sonra bana söyler.(!)…
Çoğumuzun evinde akşam yemeklerinde yaşanan bu olaydan sonra çocuk artık susmayı tercih eder.
Sessizce yemeğini bitirir ve tek kişilik hücresine döner.Tek kişilik hücre de neyin nesi derseniz, çocuğumuza modern bir aile olarak hazırladığımız genç odasıdır.Bu odada internet bağlantılı bir bilgisayar, küçük bir televizyon ve tabii ki çağın olmazsa olmazı cep telefonu vardır.Böylece çocuğumuz teknolojinin bütün nimetlerinden sınırsız faydalanarak bilginin engin deryasında tek başına dolaşabilir.Onun da bir Einstein olması için artık hiçbir eksiği yoktur ; ailesinin ilgisi hariç.İlgiyi de zaten anne-babası bile kendi anne ve babalarında görmemiştir.Anne ve baba, kendilerinin ifadesiyle yine de türlü imkansızlıklar içinde okumuş ve meslek sahibi olmuşlardır.Şimdi ise çocuklarının önüne her türlü imkanı sermişlerdir.
Çocuk yine de okumazsa bu, sadece onun hatasıdır.
Şimdiki çocuklar daha mı şanslı; yoksa şanssızlar mı, bazen düşünmeden edemiyorum. Önceden birden çok çocuğa anne ve babalar ayrı ayrı ilgi gösterirken; bugün çoğumuz tek bir çocuğa bile televizyon ve bilgisayarı dadı olarak benimsemişiz. Bu arada farkında olmadan şiddet yanlısı, paylaşmayı bilmeyen ve bencil bir nesil yetiştiriyoruz.
Çocuklarımız önceden mahalledeki arkadaşlarıyla birçok şeyi paylaşarak “oynaşırlarken”; şimdilerde kendi odasında tek başına “oyun oynuyor”.
Peki ya ödevlere yardımcı olsun diye çocuğumuzun bilgisayarına bağlattığımız İnternet? Almanlar İnternet konusunda şöyle diyorlar:”Otobanlar insanların hayatını çok kolaylaştırmıştır. İnternet de büyük bir otoban gibidir. Peki, çocuğunuzu tek başına otobanda oyun oynamaya gönderir misiniz?”
Çocuklarımız gün geçtikçe yalnızlaşıyor ve bizden uzaklaşıyorlar.Onların hayatta daha sosyal ve başarılı bireyler olmasını istiyorsak; onlara gerekli ilgi ve sevgiyi göstermeliyiz.Hem de hiç vakit kaybetmeden….
