Korkmayın karanlıklardan ;
Zifiri karanlık gecelerin sonu doğan güne çıkar. Acının ve karanlığın üstüne örtülüverir tüm ihtişamıyla güneş.
Karanlığın ortasında ufacık bile olsa bir mum aleviyle
Yüzünüz aydınlığa dönük olsun…
Korkmayın yalnızlıktan ;
En koyu yalnızlıklar acıtsa da güzeldir bazen bir başına olmalar.
Böyle zamanlarda dönüp içinize bir ses verin dinleyin ruhunuzdaki çocuğu. Anlatacak ne çok şeyi olacak size ve sizin paylaşmak istediğiniz ne çok şey…
Ona sarılacaksınız bir süre yalnızlığın senfonisi daha bir katlanılır olacak o zaman.
Kendinizle yüzleştikçe hem gülecek hem ağlayacaksınız.
Bırakın aksın gözyaşınız.
Aksın ki yıkansın her damlayla ruhunuz. Kalbinizin pası silinsin.
Yüreğiniz hayata dönük olsun…
Korkmayın karakışlardan ;
Her yürek kışı da yaşar zamanı gelince baharı yaşadığı gibi.Kara bulutlar bırakın dolaşsın gökyüzünüzde. Bırakın şimşekler aydınlatsın gecenizi bir süre. Sarılın umutlarınıza sımsıkı sarılın ki sahipsiz kalmasın sizi bekleyen beklenen baharlar.
Yüzünüz bahara dönük olsun…
Kaçmayın geçmişinizden ;
Acısıyla tatlısıyla ’siz’ yaşadınız. Hatalarınızla ödüllerinizle ’siz’ varsınız geçmişte. Aldanmışlıklarınıza acılarınıza içinizi kemiren hatalarınıza pişmanlıklarınıza bakıp kızmayın kendinize. Geçip aynanın karşısına bütün cesaretinizle üstlenin geçmişinizi.
Her şeyiyle…
Yüzünüz geleceğe dönük olsun…
Kendiniz olun.
Kendinize asla yalan söylemeyin.
Ve asla kendinizin düşmanı olmayın.
Her daim ruhunuzdaki çocuğa dostça gülümseyin ve sımsıkı sarılın ona.
En iyi dostunuz sizsiniz uzakta aramayın. İçinize dönüp bir ses verin yeter.
Bakın o zaman;
Karanlıklar
Yalnızlıklar
Karakışlar nasıl da dağılacak gökyüzünüzden…(Alıntıdır)
