ÖĞRETMENE MEKTUP

Hayat bu, kimi ağlar kimi güler; sen gülümse öğretmenim. Özün güldükçe yüzün gülüyor. Her gülüşün bin ilaca bedel …

Hareketlerimizin en kalıcısı nezaket … Her zamanki gibi kibar ol öğretmenim.

Hem hatıralarımda yaşıyorsun hem hatıralarımı yaşatıyorsun. Davranışlarınla terbiye et öğretmenim.

Ara sıra yanlışlarını görüyorum. Görüyorum ama bunları unutuyorum hemen. Hayatın en büyük esası, samimilik … Samimiyet içten olmalı … Samimi ol öğretmenim.

“İyi insan olmak için dışarılara gitmeye lüzum yok.” dersin. İçimizdeki işe yaramaz unsurları atmamızın yetebileceğini söylersin. Bunun farkındayım; iyimser ol öğretmenim.

“İnsanların itibarlısı cömert olanıdır”. Bu yüzden cömert ol öğretmenim.

Sabır, kuvvetin bir başka adı … Kuvvetini koru öğretmenim; sabırlı ol.

“İyiye başla; iyi başla” diye bellettin hep. Başaracağıma inandır öğretmenim.

İnsana büyüklük veren şey, düşüncedir. Daha iyi düşünmeyi öğrenmek istiyorum. Düşündür öğretmenim.

Hakikat önce hayalle başlar. Hayal gücüne sahip olmak, bilgi sahibi olmaktan daha önemli… Hayallerimi zenginleştir öğretmenim.

Çok bilenler az konuşuyor; az bilenler çok … Buna sen de sabredemiyorsun. Sen sıkıldıkça ben daha çok sıkılıyorum. Sıkıcı olmak, kendine ve bana en büyük ceza … Asla sıkıcı olma öğretmenim.

Senin sükûnetin, benim huzurum, benim güvenimdir. Sakin ol öğretmenim.

En küçük dokunuşun bana en büyük manivela… Yerinde ve zamanında, lütfen, dokun bana öğretmenim.

“Marifet iltifata tabidir.” dersin. Takdirde cömert ol öğretmenim. Eleştiriyi özel almak isterim; tenkitte cimri ol öğretmenim.

Korkutursan ikimiz de korku içinde yaşarız. Korku, bütün meziyetlerimizi engeller. Korkularımı azalt öğretmenim.

Geleceğimden kaygılıyım. Kaygılarım, zihnimi yanlış kullandırıyor. Kaygılarımı azalt öğretmenim.

Bana başardığım kadar değer verirsen olduğum gibi yaşamaya devam ederim. Eğer bana başarabileceğim kadar değer verirsen olmam gereken yere kadar yükselebilirim. Önemli olduğumu hissettir öğretmenim. Benimle yeteri kadar ilgilen öğretmenim.

“Adalet, solmayan çiçektir.” Adil ol öğretmenim.

Bilgiyi öğrenmenin yollarını biliyorum. Duygularım aklımı karıştırıyor. Bilgiyi kullanmak için doğru kararlar vermek zorundayım, bunu da biliyorum. Bunlar için aklımı kullandır öğretmenim.

Birbirimize haksızlık ettiğimiz zamanlar da var. Alışkanlığa alışkanlıktan uzak durmak istiyorum. Doğruyu bulmak, doğruyu hissetmek, doğruyu yaşamak istiyorum. Suçumu aşmayan cezalarıma razıyım. “Taş yiyen baş, uslanmalı.”… Yanlışımı azalt öğretmenim.

İyiliklerin takipçisi olmazsam kendimi kötüden ve kötülüklerden koruyamam. İyiliğin hiçbir zaman boşa gitmeyen yatırım olduğunu yaşamak istiyorum. Kötüden, kötülükten uzaklaştır öğretmenim.

İnsanları yargılarsam sevmeye zamanım kalmaz. Sen de beni yargılama öğretmenim.

“Söz, kalptekinin tercümanıdır.” derdin hani. Senin sözlerin can azığı … Anlamak için dinlemek gerektiğini hep söylerdin. Beni dinle öğretmenim.

Önceliğimiz verimlilik değil mi? Başarısızlık yok; sadece sonuçlar var değil mi? Ne yapacağımızı hep biliriz değil mi? Önümü aç öğretmenim.

İşe yaramayan gerçeği ne yapayım? Gerçeği taşıyacak güce sahip olmak istiyorum. Gerçeklere yakınlaştır öğretmenim.

“Sevgi; bilmenin, anlamanın meyvesidir.” demez misin hep. İnsanın en büyük mutluluğu sevebilmesidir. Sevmediğin zamanlar sever gibi yapma. Beni gönlünle sev, kendini sevdir öğretmenim.

Ölçülü sev ki kalımlı olsun öğretmenim.

Gözümü budaktan sakınmıyorum ama gözümün ucuz olmadığını da biliyorum. Beni cesaretlendir öğretmenim.

Her emeğin bir değer olduğunun farkındayım. İnsanın değerinin iş olunca ortaya çıktığını da biliyorum. İşimi kuralına göre yapmak görevim ama bu kurallarda söz hakkım olsun istiyorum öğretmenim. İstemek, değişimin ilk şartıdır. İste, istet öğretmenim. Her şeye rağmen isteklendir, yüreklendir beni öğretmenim.

İnsanlar diğer insanlarla aralarına ya duvar örüyor ya köprü kuruyor. Ben, köprü kuranlardan olmak istiyorum. İletişim becerilerimi geliştir, pekiştir öğretmenim …

Sevinçle ıstırabım arka arkaya geliyor. Durmadan kurulup durmadan dağılıyorum. Ne kadar çaba göstersem de kontrol edemeyeceğim durumlar var. Eminim sende de aynı … Rahatla, rahatlat öğretmenim.

Niçin öğrenmem gerektiğini, öğrendiğim zaman bu bilginin ne işe yarayacağını, bilgilerimi nasıl kullanacağımı kavrat. Ne yapacağımı değil ne yaparsam ne olacağını söyle öğretmenim.

Bilmek, bildiğimi de yapmak istiyorum. Tekrarı kavrat öğretmenim.

Beklentilerimi artır öğretmenim. Fark edilmek istiyorum.

Donuk hayatımı renklendirmek istiyorum. Beklediklerimi kontrol et öğretmenim.

Beklemeyi öğret öğretmenim.

Yapamazsın dediklerini yapınca daha çok eğleniyorum. Kendi kendimle de eğlenmek istiyorum. Eğlendir öğretmenim.

Problemlerle karşılaşınca çözümlerde bocalıyorum. Azim olmazsa çözüm olmayacağını kavrat öğretmenim.

Bencillikten uzaklaştır öğretmenim.

Cahile cüret verme öğretmenim.

Hem derdin insana yol gösterdiğini biliyorum hem dertlerimin paylaşılınca azalacağını … Derdimi dinle öğretmenim.

Herkesin kusuru var diye bellettin bana. Büyük kusurlardan uzak durmak istiyorum. Küçük kusurlarımda bana hak ver; kusurlarımı kapat öğretmenim.

Yanlış hareketlerim de olacak. Beni anla. Özellikle cezalandırabileceğin zaman beni affet öğretmenim.

Değer verdin öğretmenim. Değer verdin ve değer kattın.

“Ya mum ya ayna ol öğretmenim.”

Beni sevdiğini biliyorum öğretmenim. Güvenilmenin sevilmekten daha büyük iltifat olduğunu da biliyorum. Bana güven öğretmenim; “güven ama takip et.”

İsteklerimin çokluğu, seni yıldırmasın.

Düşe kalka ama dosdoğru öğretmenim dosdoğru …

Bana verilen ve senden alınanı hep merak ettim. Anladım ki:

“Ver ver hiç alma kanunudur bu mesleğin.

Arayacaklar seni öğretmen ama

Kanatlarında olacaksın meleklerin.”

 

                                                                                                                   Öğrencin

                                                                                                             Özcan Türkmen