Nice hatıran var mâziden gelen,
Açtığın bu yara her gün kanıyor.
Ne derman olan var ne hâlden bilen,
Devasız tüm dertler beni tanıyor.
Divane gönlümü avutmak için,
Diyarlar dolaştım dert satmak için,
Çok çaba gösterdim unutmak için,
Yanıyor şu bağrım içten yanıyor.
Kapattım kalbimi bir daha açmam,
Âb-ı hayat olsan damlasın içmem,
Kanatlarım olsan seninle uçmam,
Ama deli gönül seni anıyor.
Benim çektiklerim yaşarken ölmek,
Kolay mı her şeyi bir anda silmek,
Gönülde yas varken olmuyor gülmek,
Herkes unutmayı kolay sanıyor…
Şükrü TÜRKMEN