Bu kaçıncı tsunami’dir bilmiyorum
Kıyılarımı vuran…
Depremler olurmuş da her gece sabaha karşı
Kabarırmış ufku denizlerin.
Kabarırmış, simsiyah kocaman dalgalarla sular
Gelirmiş üstüme üstüme…
Ben görmezmişim
Duymazmışım
Başka sulardaymışım…
Ellerinde kurt başlı mızraklarla
Kuduran sulara karşı duran
Vatan delisi serdengeçtiler
Kaybolup giderken azgın dalgalarında suların birer birer…
Ben
Derin uykulardaymışım…
Açılın! açılın! dermişim uyandığımda insanlara
Bir açılım türküsü tutturmuş gidermişim.
Söyledikçe bu türküyü büyürmüş dalgalar
Kesmeye yetmezmiş “one minute”lerim Öfkesini milletin.
Hem dardaymışım alabildiğine
Hem hovardaymışım zenginliğine memleketin…
Bıçak nasıl batarsa içine etin
Ve nasıl dönerse ucu, kemiğe dayanınca
Öyle yanarmış yürekleri ağıt yakanların ölümlere…
Recep ayına girmişiz çok şükür
Şaban da bir gelip geçse dermişim çabucak
Geliverseymiş bereketiyle mübârek Ramazan…
Bu kaçıncı Ramazan’mış gelecek olan bilmezmişim
Hele bir gelsin dermişim hele bir gelsin!
İftar çadırlarıyla süslermişim sokaklarını şehirlerin …
Sonra bir acı haber düşermiş ajanslara
Bir acı haber, tsunami’nin vurduğu kıyılardan.
Bu kaçıncı acı habermiş düşen ajanslara bilmezmişim…
Ellerinde kurt başlı mızraklar taşıyan
Otuz üç serdengeçti daha kayboldu derlermiş azgın sularda
Ben hâlâ görmezmişim
Duymazmışım
Başka sulardaymışım…
Ahmet KÖKEN