Cumartesi ve Pazar günü üniversitemizde sınav var idi. Veliler çocuklarını beklerken, ben de laboratuvarımda çalışıyordum. Akşam üzeri çıkarken, gördüm ki üniversitemizin her tarafında çöpler yığılmış idi. Çok üzüldüm. Her yer poşetler, çekirdek ve kuruyemiş kabukları, pet şişeler…
Buraya bir de tren garında yolcu uğurlarken çektiğim fotoyu koyuyorum. Cep telimde duruyordu. Tren garlarında sigara izmaritleri için çok düzenli özel çöp kutuları bulunmaktadır. Ancak insanlar ne hikmetse, sigara izmaritlerini tren yoluna atıyorlardı. Oysa o izmaritleri o taşların arasından temizlemek o kadar zor ki. Yazık değil mi, oraları temizleyen insanlara. Hangisi daha doğru acaba? İzmaritleri çöpe atmak mı, yoksa o taşların arasına atıp, “ ben sigara mı içtim, kim temizlerse temizlesin mi?”.
Yolda gidiyoruz. Önümüzdeki araçtan, sigarasını için, dışarı atan insanları görüyoruz. Acaba evimizde istediğimiz yere çöpümüzü atıyor muyuz? Kendimize yapılmasını istemediğimiz bir şeyi, başkalarına ve çevremize neden yapıyoruz.
Bizle bu kadar mı kötü olduk. Bu nasıl bir anlayıştır. İnsan yaşadığı yerleri bu kadar mı kirletir. Bu kadar mı saygısızlaşır çevresine ve doğaya karşı? Bu kadar mı vicdansızlaşır? Bir plastik petin doğada kaybolması minimum 70-100 yıl alıyor.
Aslında yapılacak iş çok kolay. Elimize kendimize ait bir çöp torbasına çöplerimizi koyup, işimiz bitince bir çöpe bu torbaları atmaktır. Piknik yerlerinde giriş ücreti koyup, bir büyük çöp poşeti ve plastik eldiven verilebilir. Bu konuda yerel yönetimlere büyük görev düşmektedir.
Aslında bütün iş insanlarda bitiyor. Öncelikle kendimiz temiz olmalıyız. Yere kırıp attığımız bir cam şişesi, bizim bir yakınımıza zarar verebilir.
İnşallah resim ve videoyu izleyip, kendimize biraz çeki düzen veririz. Video internetten alıntıdır. Fotolar kendi çektiğim fotodur. Bu yazdıklarım birilerini üzdü ise, şimdiden özür dilerim.
Faydası olması dileğiyle,
Saygılar…
Prof.Dr. Murat KARACASU
Temizlik Ve Temiz İnsan
Yazsam mı, yazmasam mı derken belki bir faydası olur diye yazmaya karar verdim.