“ Ben bir öğretmenim…;
taze domurcak filizcesine,
adım aybüke…
notalara boğmak,
ışık saçmak,
aydınlığa çıkarmaktı amacım yurttaşımı,
doğuda, güneydoğuda,
yurdumun her karışında…
ve ben hülya,…
ancak kara tahta başında katlettiler bebeğimi yedinci ayında, ana karnında…
iyi de etmişler hani !
şimdi sarmaş dolaşız canımla kara toprağın koynunda…“
ve de ben öğretmen necmettin…
elimi kolumu bağlayıp işkence ederek katletti beni hainler…
“ mühendisim ben…
köprüler yapmaya,
sarnıçlar açmaya gittim ,
yurttaşımın yanına…
yanımda t cetvelim, kalemim…
bir de kafa kağıdım iç cebimde…
bir öğle vakti,
molada uğradım hainin ihanetine …“
“ aslanoğlu cumhuriyet
köylüsü’ idim ben,
bismil` de yaşayan
düne kadar…
maraba olmak istemedim ağaya ..
türk- kürt kardeştir dedim,
anlatamadım bölücüye, hayına…
gecenin kör ayazında düşürdüler pusuya…“
işte bir kaç örnek…
işte budur ihanete
kurban gitmek…
binlerce can…
binlerce domurcuk fidan…
yetim kalan yavrucuklar…
kınalı kuzularına doyamayan analar…
kapkara har ocakta yakılan bebeler…
karnı deşilen gebe,
param parça edilen yiğitler…
ve de yarınları
karartılmak istenen vatan…
bizim vatanımız…
siz bu memleketi
biçare mi sanırsınız?..
Gazilerimize sağlıklı ömür,şehitlerimizi rahmet ve minnetle anıyoruz….