Bizi incitenlerin kimler olduğunu, bizi nelerin incittiğini hepimiz ayrı ayrı biliriz aslında.
Biliriz bilmesine de incindiğimiz kişinin davranışlarının benzerini, incindiğimiz şeylerin benzerlerini yapmaktan da geri kalmayız pek.
Çabalasak da gönlümüzü kıranlardan; gücümüze gidecek, bizi üzecek şeylerden uzak durmayı pek de beceremeyiz aslında.
Kimi sevdiğimizi çok iyi bildiğimiz gibi, kimi incittiğimiz, kimden neyden incindiğimizi de iyi bilmek durumundayız.
Bizi çok seven kişiler bile, zaman gelir, kendilerini tutamaz, bizi incitebilir.Biraz incelediğimizde bizi en çok incitenlerin tanıdıklarımız, arkadaşlarımız, yakınlarımız, dostlarımız olduğunu fark ederiz.
Diğerleri belki ama kesinlikle dostun çirkinliklerine, hoşa gitmeyen hâllerine tahammül etmeli, hatasından incinmemelidir. Dostluğu bozmamak için dosttan yüz çevirmemelidir, dosta itiraz etmemelidir.Dost, kaybedilememelidir özetle.
Dostu bulmanın zorluğunu, hepimiz, birbirimizden çok iyi biliriz.Kendi gururumuzu incitseler de dostlarımızın gururuna biraz katlanalımn’olur.
Sosyal hayatta darılıp gücenmemek, alınıp kırılmamak mümkün değil. İnsan kırıldığı yerden kopuverir. Biz, darıldığımız dağın odununu yakmayız.
Hiç birimiz hiçbirimize incitecek, gurura dokunacak, küçük düşürecek söz söylememeli; kusur bulmamalıyız.
Bunu hepimiz biliyoruz. Görünüşte kimse, kimsenin kılına zarar vermek istemiyor. Kimse kimseye bu gözden başka bakmıyor.
Mesafeyi ayarlayabildiğimiz sürede ne incitir ne inciniriz. Dengeli olunursa, beklenti azalırsa problemler artmaz: hesaplı gönül incinmez, hesaplı ve tutalı olunmalı.
Karşımızdakine onun isteklerini yerine getiremeyeceğimizi onu kırmadan söyleyebilmeli.Söylenen bir söz veya yapılan bir harekete tahammül edilmeli.
Kırıcı, incitici sözler söyleyen görmezden gelinmeli bazen.
Muhatabın üzülmesi, acı çekmesi bizi de üzmeli. Ona iyi davranılmalı, onu kırmaktan, incitmekten kaçınılmalı.
Bizi incitenlerin en çok sevdiklerimiz olduğunu kabul ettiğimizde problem büyük ölçüde azalacaktır.
Elde edemeyeceğimiz şeylerde ısrar edip incinmenin pek anlamı yok.Hemen her zaman ince düşünüp daha çok incinmenin anlamı ve gereği yok.Sözü tartmadan söyleyebildiğimiz sürece alacağımız cevabın bizi üzeceğini iyi bilmek gerekiyor.
Hayat bu …
Gül bahçesinde dikensiz gül olmayacağı gibi birini incitmeyen insan da olmaz.
Her an dikkatli olalım; biz incitmeyelim ama muhatabımız da bizden incinmesin n’olur.Kimseden lütuf beklemiyoruz ama incitmemelerini isteme hakkımızı da kimse unutmasın n’olur.Ne kimsenin ahını alalım ne de başkasının ahından incinelim n’olur.Darılmak, küsmek, incinmek, gücenmek bizden uzak olsun n’olur.Canı incitmenin Yaratanı incitmek de olduğunu unutmayalım n’olur.İncitebilen haberleri vermeden e uzak duralım n’olur.Halkı incitenlerden uzak duralım n’olur.
Zalimin zulmünden incinmemek diye bir şey yok elbet.Dostu incitmekten her an sakınma gerek elbet.Soğuk insanlardan incinmemek için uzak durmakta fayda var elbet.
Adaletsizlikten incinmemek yok tabi.Halkı inciten makam sahiplerinin o makamdan ayrılınca halk tarafından incitileceğini unutmamak gerek tabi.
Taze gül yaprağının seher esintisinden incindiği gibi incinmek en güzeli!
Aşağıdaki anonim kıssadaki gibi inciten ve incine olabilene ne mutlu!
“Çölde yolculuk eden iki arkadaş, tartışmaya başlar. Biri, ötekine bir tokat atar. Tokadı yiyenin canı çok yanar ama tek kelime etmez ve kum üzerine şu sözleri yazar:
‘Bugün en iyi arkadaşım, bana bir tokat attı.’
Yolculuk devam eder. Yıkanabilecekleri bir vahaya rastlayana kadar yürürler. Tokadı yiyen, yıkanırken batağa saplanır ama boğulmak üzereyken arkadaşı tarafından kurtarılır.
Boğulmak üzere olan arkadaş, selamete çıktıktan sonra bir kaya parçası üzerine şu sözleri kazır: ‘Bugün en iyi arkadaşım, benim hayatımı kurtardı.’
Tokadı vuran ve sonra en iyi arkadaşının hayatını kurtaran, şöyle der:
‘Senin canını yaktığımda bunu kum üzerine yazdın ama şimdi kayaya kazıyorsun, neden?’
Diğeri şöyle cevap verir:
‘Biri bizi incittiğinde bunu kum üzerine yazmalıyız ki bağışlama rüzgârı estiğinde onu silebilsin. Ama biri bize iyi bir şey yaparsa onu kayaya kazımalı ki onu hiçbir rüzgâr yok etmesin.’”
İncinme Gönül
