Sararan yaprakların toprağa sessizce düşüşü gibi geçiyor günler…
Sanki daha bir yalnızız şimdilerde…
Nereye yetişecekse, olanca hızıyla koşturuyor gibi
Daha bir hızlandı sanki zaman…
Hüzün ve ayrılık hep Eylül’ün adına yakıştırılmış,
Yazarların, şairlerin ilham kaynağı olmuş.
Yeri gelmiş en ağır hikayeler Eylül’ün sırtına yüklenmiş…
En acımasız şiirler Eylül’ün suçuymuş…
Ne suçu var ki mevsimlerin, ayların…
İnsan hayatı dört mevsim gibi değil mi zaten?
Güzel bir yazı sunuyorum sizlere:
Eylül hüzünlendirir…
Ekim üşütür…
Kasımda Aşk başkadır…
Hepsi laf işte..!
Bahar gelmişse yüreğine;
Çiçekler açar Aralığın beşinde…
Kalmışsa yüreğin zemheride;
Kar yağar Ağustosta…
Isınmaz herhangi bir gününde.
Seviyorsan, seviliyorsan
Hissediyorsan aşkı yüreğinde;
Her ay her gün güzeldir.
Gerisi sadece bir yapraktır takvimde..!
Nelson Moss
