Dünya iki kapılı handır.
Bu dünya bir değirmendir, herkesi öğütür.
Bu dünya bir köprüdür, gelenler geçer.
Bu dünya bir merdiven biri iner biri biner.
Bu dünya dört direk üzerine bir bina ben yiyeyim sen yeme ben iyiyim sen fena.
Bu dünya fanidir; gelen bilmez giden bilmez.
Bu dünyaya kimse kazık çakmamış.
Dünya bir güvercinliktir kimisi konar kimisi göçer.
Dünya bir misafirhanedir; kimi gelir kimi gider.
Dünya dediğin bir sivri külah; o bırakır öteki giyer.
Dünya ekin Azrail orak mahşer cihan cennet cehennem ambar.
Dünya kâfire cennet, mümine zindandır.
Dünya kâfirin cennetidir.
Dünya kırk kulplu kazan bir ucundan tut sen de kazan.
İnsanın gözünü bir avuç toprak doyurur.
Herkes için kazanç yolu vardır; bunlardan birini izleyip yürümeyi bilmek gerekir. Kişinin menfaati ve üstün olma duygusu hep öndedir. Doğmak, iki kapılı hanın bir kapısından içeri girmektir. Orada ecel yetene kadar kalınır. Zamanı gelince de fani dünya terk edilir. İnsan; dünyaya aldanmamalı, ona bel bağlamamalı; dünyayı amaç hâline getirmemelidir.
Dünya malı, dünyada kalır. [1]
Dünyaya dayanma, varına inanma.
Kişi, öbür dünyaya götüremediği malından yaşadığı sürece faydalanabilir. Bu yüzden de gerek kendi için gerek hayırlı işler için para harcamaktan çekinmemelidir. İnsan, dünya malı için hayatını zehir etmemelidir.
Dünyayı sel bassa ördeğe vız gelir.
Kös dinlemişe davul sesi vız gelir.
1. Birçok kişi için felakete yol açılmış bir olay, bazılarını hiç ilgilendirmez.
Çünkü onlar, her olayı umursamaz. Başından büyük olaylar geçen, sonrasında karşılaştığı küçük dertleri problem etmez.
2. Çevrede olup bitenlere ilgisiz kalınmamalıdır.
Dünyayı umutla yemişler.
İnsan umutla yaşar. Umduğunun bazısını ele geçirir bazısını ele geçiremez ama umudunu da hiç kesmez.
Gelen geçer, konan göçer. / Konan göçer, gelen geçer.
Dünyadaki hiçbir şey, kalıcı ve sürekli değildir. Her şey geçicidir. Kişi, işi gereği de olsa sıkça yer değiştirir. Vadesi yeten, bu dünyadan gider. Dünyanın geçiciliğine aldanmamalıdır.
Her âdem, bir âlemdir.
Her insan, ayrı bir dünyadır. Her insanın ayrı bir dünyası vardır; o dünyada yaşar
İyilik gibi âlemde sermaye, olmaz.
Dünyadaki en büyük sermaye, iyiliktir.
Kefenin cebi, olmayacaktır. / Kefenin cebi, yoktur.
Öbür dünyaya para da mal da götürülemez.
Kimine hay hay, kimine vayvay.
Dünyada her olay, kimileri için sevindirici kimileri için üzücüdür. Kimileri istediği her şeye kavuşur kimileri dilediği hiçbir şeyi elde edemez.
Kimler geldi kimler geçti cihandan, gelen kondu konan göçtü bu handan.
Dünya bir handır; gelen geçer, konan göçer.
Yemeğin tadı tuzda, dünyanın tadı gözde.
Tuz yemeğe tat verir. Göz, dünyayı algılatır.
Zengin dünyayı yaksa yoksulun kirpiği ısınmaz.
Fakirin zenginden koparacak bir şeyi yoktur.
Zengin ister dünyayı tutam, fakir ister peşinden yetem.
Herkesin ideali kendine göre…
Dünyaya gelen eşek, anırmadan gitmez.
Herkes, görevini/işini yapar.
Dünyanın ucu, uzundur.
Kişi ne kadar ve nasıl yaşayacağını bilemez. Bu yüzden geleceği için zamanında tedbir almalıdır.
Dünyanın üstü varsa altı da var.
Yetkiyi hep kendi lehine kullanan, bunu hesabını ahrette de verir.
Özcan TÜRKMEN