Gözlerin diyorum, can alan türden
Mavzer’in hedefi vuruşu gibi
Kirpikler altından görünür birden
Kafeste bir kuşun duruşu gibi…
Bazen öyle işte, vururcasına,
Bazen, bir çift mercan dururcasına,
Bazen sarmaşığın korurcasına,
Avluyu şefkatle sarışı gibi…
Kimi gün mahçuptur, kimi gün sakar
Kaybolur bir anda ortaya çıkar
“Hadi gel” der gibi uzaktan bakar
Ceylan’ın avcıyı yoruşu gibi…
Ela mı, bela mı, bilmem hangi renk,
Böyle mücevhere var mıdır mihenk?
Kızışı cihana bir ilan-i cenk;
Gülüşü dünyalar barışı gibi…
Mahmur bakıyorken uykulu, miskin;
Şimarık gönlümü ediyor teskin;
Hem cerrah misali neşteri keskin;
Hem yaraya merhem sürüşü gibi…
Gözlerin eşkiya, dağlarda gezen,
Kalbimi okuyan, duygumu sezen,
Gözlerin diyorum, zebânî… Bazen;
Cennet bahçesinin girişi gibi
Kadir ORAKCI
