Yine bahar gelmiş emirdağına
Şenlenir yaylası ili Türkmen’in
Bülbül mekan tutmuş bahçe bağına
Açar bahçesinde gülü Türkmen’in
Yeşerir yavşanlar çığra dar olur
Yüklenir yükümüz yokuş zor olur
Karla kaplı yamaç ala kar olur
Süzülür ovaya seli Türkmen’in
Keklik sesi her yamadan duyulur
Sağmal davar arkaçlara sürülür
Akşam üstü örüm vakdi yürünür
Gerilir sazında teli Türkmen’in
Kar dibinde Çiğdem açar Sarıca
Akar kar pınarı soğuk durunca
Kemik diller kaba çana vurunca
Kavala uzanır eli Türkmen’in
Aylı gecelerde çoban yıldızı
Kepenek altında er yatar bazı
Pınara inerken bir türkmen kızı
Türküle çezilir dili Türkmen’in
Hep böyleydi işte bizim yaylar
Şimdi baykuşlara bekandır dağlar
Hayal edip fakı maziye ağlar
Gözleri yaşınan dolu Türkmen’in
Fakı Edeer
Harman bir kitabımdan
