Gece garip, gündüz hüzün, düş yetim
Gönül bağım döndü yine virana
Bulamadım halimizden anlayan
Dün beterdim bu gün dünden zor ana
Vakit geçti söze hacet kalmadı
Dolu taştı boşa koydum dolmadı
Bende kalan son gülüşün solmadı
Aç kolların bir kez daha sar ana
Hesaplardan hesap sorar geceler
Feryadıma ses vermiyor yüceler
Kavuşmadan göçüp gitti niceler
Sığamadık dünya bize dar ana
Leyla gitti mecnun dönmez çölünden
Kimse bilmez kimselerin halinden
Virüs denen şu belanın elinden
Deli gönlüm katman katman kor ana
Yazan kalem kesin yazmış fermanı
Tez kayboldu yiğitliğin harmanı
Kime sorsak yoktur diyor dermanı
Aman vermez kör olası korona… (Ş.T)
