1885 (1302) yılı Hüdavendigar Vilayeti Salnamesinde, özetle “Aziziye’nin 109090 hububat alanı, 150 bağ, 172000 dönüm merası vardır. Afyon ve palamutu meşhurdur. Buğdayı Anadolu’nun en birinci mahsulü olup iri dâneleri sarı ve ufak taneli beyaz ve topuz adlarıyla iki çeşirttir. Develerle Bursa’ya nakledilirler. Pek makbuldur. Ticaretleri hınta, yapağı, tiftik, ağnâm ve afyondan ibarettir.
Akarsuyu yok ise de kuyuların suları gayet hafif ve hazmı kolaylaştırıcıdır. Kasabadan güney batıya doğru Bolvadin yolu kıyısında Kapalı Çeşme adında üç oluklu akar bir çeşme var ise de suyu kabadır. Bu yol üzerinde ve kasaba etrâfında bulunan ufak dağlar kıraç ve kayalık olub yalnız güney tarafında ve 3 saat mesafede Emirdağında meşe, ardıc ve ıhlamur ağaçları ile ve gayet otlu meralar arasında Kale Boynu ve Göğüs Yayla ve Kütüklü ve Kara Çamuru ve Olgalu mevkilerinin çok lezzetli ve birbiriyle yarışır surette hafif suları olduğundan ahâli yazın ekseriyetle hayvanlarını oraya götürür ve mevsim-i şitaya kadar aileleri ile beraber yaylalarda kalır bu cihetle kasaba ile hânelerine ehemmiyet verilmemiş olduğundan yeni modern binalar yoktur.
Meyve ağacı yetişir ise de havanın soğuk olmasından ağacında istenilen derecede meyve olmaz.
Meralarında çok fazla koyun ve tiftik sürüleri beslenir. Kasaba ahalisi halı, kilim, seccade, heğbe imal ederler. Her hafta pazartesi günleri pazar kurularak fazla miktarda alışveriş olur.
Arazisinde bir miktar da afyon ve pamuk yetişir.
Kaza ahalisi ipek böceği ve arı besleyip ipek, bal mumu üretirler ki Aziziye balı pek nefistir. 1,870 nüfusu takriben 288 hane ile 2 mescit, 2 medrese, 4 han, bir hamam, 7 kahvehane, 4 fırın, 80 dükkan ve bir mekteb-i rüşdiye mevcuttur.
(Şükrü Türkmen. Belgelerle Emirdağ. 2. Baskı. S: 310-311).
