Dünyaya çıplak geliyorsun…
Makam-mevki, mal-mülk, çoluk-çocuk, eş, arkadaş, dost sahibi oluyorsun…
Gençlik, güzellik, dinçlik, azim, güç- kuvvet veriliyor..
Akıl-zeka, irade sahibi oluyorsun…
Sonra birer birer bu nimetler elinden alınıyor.
Yaşlanıyorsun; gençliğin,
güzelliğin, gücün, kuvvetin
gidiyor elden….
Azmin, iraden aklın, zekan da
yavaş yavaş tükeniyor…
En sonunda ölüm geliyor.
Herşeye “elvada “diyorsun.
Bütün bu nimetler sana emanet
Olarak verilmişti.
Emaneti Gerçek sahibine teslim
ediyorsun.
Tekrar çıplak olarak geri dönüyorsun Rabbine.
Yalnız
Bir kefen alırsın o da kabirde çürür. Mahşerde çıplak olarak
diriltilirsin.
Şimdi düşün yarın için hazırlığın nedir?
Allah hepimizi yarın için hazırlananlardan eylesin…
Öyleyse ey insanoğlu sen çok fakirsin…
Hiçbir Şeyin Yok…
Neyin Var Söylermisin ?
Neyine güveniyorsun.?
*BAK HEPSİ EMANETTİ SANA VE HEPSİ GERİ ALINDI.
*Dünyaya Çıplak Geldin Ve Çıplak Gidiyorsun…
BUNCA KAVGA BİR KEFEN İÇİN Mİ ???
