Çocukluk günlerinden bu yana , ilkokulu beraber bitirdik, daha sonra hayat bizleri
Ayrı köşelere sürgün etti, Adem; Sivrihisar’da Tiftik ve Yapağılı tarım satış koop, memur Olarak hayata atıldı.
YILLAR sonra yollarımız ESKİŞEHİR’de kesişti. Hüner iş merkezinde bulunan Tiftik yap.koop. bürosunda hemen hemen her akşam biraraya gelip geçen günleri yadedip Yıllardır ayrı geçen günleri dolu dolu yadederken, Eskişehirde bulunan Suvermezlileri biraraya getirme fikri ile ulaşabildiğimiz köylülerimizle birlikte güzel bir beraberlik yaşarken tekrar köylülerimizi görüp tanımaktan Mutlu olmuştuk,
İlkokulu beraber bitirdik,
Askere beraber gittik.
Ve çok sevdiğimiz Niyazi emimizin küçük oğlu ADEM GÖKŞEN’İN vefatını duyduğumda
Hüzünler yumağına garkolurken, sevgili Arkadaşıma Allahtan rahmet dilerim,
MEKANI cennet olsun,
Eşine,evlatlarına,sevenlerine başsağlığı dilerken,Rabbimden sabırlar dilerim.
Annene,babana,abilerine ve ablana kavuştun.
MAKBERİN NUR,MEKANIN CENNET OLSUN. Süleyman Sırrı
Niyazi emmim gitti,
Havise dayazam gitti,
Hilal abim gitti,
Akkız abam gitti,
Erdun abim gitti,
Cevat abim gitti.
İyi kötü bekliyodun evini,
Sen de gittin Adem,
RABBİM EBEDİ YURDUNU CENNET EYLESİN.
2009 YILINDA DÖNE DAYAZASININ VEFATI ÜZERİNE
YAZDIĞI AĞIT “GARİP ANAMA SELAM GÖTÜR”
DİYEREK İÇTEN GELEN DUYGULARINI PAYLAŞIYORUM
ŞİMDİ GARİP ANNENE KENDİNİ GÖTÜRDÜN
DEĞERLİ ARKADAŞIM.
BENDEN SELÂM GÖTÜR GARİP ANAMA
Hakkın Rahmetine kavuşan Teyzem Döne DEVECİ’nin anısına yakılan bu ağıtımı sizlerle paylaşıyorum.
Ebedi aleme göç eden tüm yakınlarımıza yüce Rabbim rahmet eder inşaallah.
Sen de gittin neyim kaldı o köyde,
Dünyada yalnızım anama söyle.
Olur mu dayazam bayramda böyle,
Küs ayrıldık kimselere söyleme.
Bayram temizliği yapmıştır bacın,
İkiye katlandı dayazam acım.
Boranlar’dan gelir ah akkız bacım,
Sorsalar da kimselere söyleme.
Çok severdin anam ile babamı,
Öldün gittin söylemedin yalanı.
Öksüz koydun Zülbiye’yle belemi,
Gerisini kimselere söyleme.
Ayrılık mı olur bayram öncesi,
Açmadı bağımın gülü, goncası.
Keziban’la Senem, bilmem nicesi,
Süleyman’a küstüğümü söyleme.
Bundan sonra ben de çıkmam yukarı,
Eridi mi acep dağların kar’ı.
Çağır Erdun ile ağam Hilâl’i,
Cevât ile küstüğümü söyleme.
Kara haberini sabah verdiler,
Yüreğimi on yerinden deldiler.
Doktorlar da öleceksin dediler,
Tabiblere kötü kelâm söyleme.
Çok çektin dünyada, orda rahat ol,
Mezarın kazılmış eni gayet bol.
Rüyama girip de hatır sual sor,
Arasatta kaldığımı söyleme.
Yapraklar dalından yere düşmedi,
Ne yazık aradan bir yıl geçmedi.
Kana kana soğuk sular içmedi,
Buzhane’ye konduğunu söyleme.
Komşu oldun bize yıllar sonrası,
Hiç bitmezdi kuşağında parası.
Sanki Zülbiye’nin bir tek anası,
Gerisini bildiğimi söyleme.
Aramadı beni soyum, sülâlem,
Bana yakın imiş cümle el âlem.
Yanıp kor olunca benim şu sinem,
Kül olup da kaldığımı söyleme.
Adem yeter artık sözlerin bitsin,
Eyleme yolcuyu yoluna gitsin.
Biliyom dünyada vallahi hiçsin,
Eğrisini, doğrusunu söyleme.
Yirmibiraralıkikibindokuz.
ADEM GÖKŞEN.
