Bir kadın düşün…
Yarısı annedir, yarısı çocuk, yarısı sevgili ve yarısı aşk…
Saçları bir kez bile okşanmadan göçüp giden kadınlar bilirim.
Elleri nasırlı, yürekleri yaralı…
Koca kadın olmuş, eş olmuş, ana olmuş, lakin içindeki çocuğu büyütememiş,
hüzünlerine sarılıp, göz yaşlarını yoldaş sayıp, uykuya dalan, onca kalabalıkta sevgi yüzü görmeden yaşayan ama fedakarca sevgi dağıtan…
Cefasını çekip sefasını ahirete bırakmış kadınlar…
Sevmiş, Sevilmemiş…
Derdini imtihanı bilmiş…
İsyan etmeden,
Rabbime yakaran kadınlar…
Yaşama hevesi yokken, evlatları için hayata dört elle sarılan ya da sarılmak zorunda kalan.
Gözleri, nemli derin ve anlamlı bakışları…
Ah o kadınlar…
yürekleri yaralı,
Cennet kokulu ANALAR…
Sayfadaki bütün annelere sevgiler, saygılar