Yalnızlaşıyoruz giderek…
Yabancılaşıyoruz birbirimize de…
Like’layıp geçiyoruz herşeyi…
Oysa ki, bir nefes alıp verimi kadar kısa hayat…
İnsanı, aşkı, sevdayı, dostlukları, arkadaşlıkları öldürdük…
Hep bu internet, sanal alem yüzünden…
Yarışma programlarından gelen popülarite,
Dizi filmlerde yaşanan lüks şaşaalı hayatlar,
Bitirdi tüm alın terinin, emeklerin karşılığını…
Herkes kısa yoldan zengin ve şöhretli olmanın derdinde…
Herşey sanal, herşey suni…
Herşey yapmacık kokuyor…
Tiksiniyoruz artık gitgide…
Kaybolup yok oluyor vicdanlarımız,
Her geçen gün kuruyor eskiden esirgemediğimiz sevgi dolu gülümsemelerimiz…
Ezilip un ufak oluyor insanlık ayaklar altında…
Saygısızlık, seviyesizlik, umarsızlık, duygusuzluk dolduruyor güzel duyguların yerini…
Herşeye rağmen
Mutlu olmak istiyorsanız
Yormayın kendinizi…
Bırakın oluruna herşeyi…
Kendiniz için yaşayın, nefes alın…
Yiyin için, gezin tozun…
Bu kadar güzelliği, iyi niyeti ve bu duyarlılığı kaldırmıyor bu insanoğlu…
Nevriye UĞURLUEL