Tarihte bir gün. Çağ açıp çağ kapatan bir gün. Yaşanmış bir olayın beyaz perdeye aktarıldığı film vizyona girdi. Filmin eksikleri, yanlışları mutlaka vardır.
Geçtiğimiz günlerde filmi izlemek bizlere de nasip oldu. Filmi izlemek tarihi bilgilerimizi canlandırırken, eksikleri olsa da görsel olarak görmemizi, o sıkıntıları yaşamamızı, zaman zaman filmin etkisine kapılarak gemilerin karadan yürütülmesi sırasında kopan halat ile birlikte kayan gemiyi tutmaya çalışmamız, kızgın yağlarda kavrulan bedenlerle yüreğimizi derin hüzünler kapladı.
Bu önemli tarihin verdiği en önemli bilgi inanmak diye düşünüyorum. İnanmak başarmanın en önemli payını almaktadır. Yaklaşık kırk gün kuşatmada onlarca can şehit olmuştur. Savaş bir taktik oyunudur. Yaşamda öyle. Yaşamımız süresince hepimizin hayalleri,hayallerimize ulaşmak için taktiklerimiz olacaktır.
Bu hayallerimiz doğumumuz ile başlar ölümümüz ile sona erer. İlk kelime, ilk adım, ilkokul, gibi ilklerle sürer gider hayatımız. Doğru yerde doğru adımı atmak, doğru kararı vermek çok önemlidir.
Filimden unutulmaz karelere gelince, lağımcıların tünel kazarak ilerlerken fark edilmeleri üzerine barut fıçılarını ateşe verirken, boşuna ölmeyeceğiz demeleri bizlerin omzuna ağır yükler yüklemiştir.
Sosyal paylaşım sitelerine ayırdığımız vaktin, Onbin mesaj bedava boşa gitmesin diye ayırdığımız vaktin, Onlarca televizyon kanallarında bir biri ardına yayına giren dizilere ayırdığımız vaktimizin bir kısmını kendimize, sevdiklerimize, ülkemizin geleceğine ayırmamız gerekiyor.
Ailemizin, mahallemizin, ilçemizin, ilimizin, ülkemizin bizlerden beklentileri var diye düşünüyorum.
Büyük-küçük hepimiz üzerimize düşen görevleri en iyi şekilde yapmalıyız ki bizlere emanet edilen ülkemizi daha ileriye götürerek, şehit olan binlerimizin vebalinden kurtulmalıyız.
Bu arada 29 Mayıs benim içinde önemli bir tarih -)
