Bu gece rüyamda yine sen vardın,
“Çektiğim dertleri bil” dedin bana.
Mendilin çıkarıp elime verdin,
“Akan gözyaşımı sil” dedin bana.
Birazcık doğrulup boyun bükerek,
Buğulu gözlerle şöyle bakarak,
Derinden derine bir ah çekerek,
“Dertlerime derman ol” dedin bana.
Saçların dağılmış, benzin sapsarı,
Bakışların donuk, gözlerin kuru.
Belli ki körelmiş gönlüyün feri,
Hafifçe el edip “gel” dedin bana.
Uzandım elinden tutamıyorum,
Yandı sol tarafım, tütemiyorum,
Derdine hiç derman katamıyorum,
“Gitme uzaklara kal” dedin bana ,
Daha anlatmaya yetmez kelime,
Bülbül idim kilit vurdum dilime,
Zehirli hançeri verdin elime,
“Al da sol yanıma çal” dedin bana.
Ezan sesi ile hemen uyandım,
Rüya bile olsa çok zor dayandım,
Sevdana inandım, sözüne kandım,
“Kaybolan aşkımı bul” dedin bana….
Şükrü Türkmen
