Yolunu beklemek tak etti cana
Âşık usandıran türlü nazın var
Azalmadı arttı şu sevdam sana
Gönül teli çalan çifte sazın var
Sevda kemendini boynuma taktın
Dumansız ateşle kalbimi yaktın
Dağıttın sol yanım dünyamı yıktın
Beni deli eden bir çift sözün var
Bakma güldüğüme başım dardadır.
Yokluğun kor oldu içim hardadır
Felek istemiyor gönlüm zordadır
Yalancı bahardan kalma yazın var
Aklıma geldikçe boynum bükülür
Gözlerimden kanlı yaşlar dökülür
Umutlarım iplik iplik sökülür
Özümü kavuran derin hüzün var
Yeter ki sen iste hemen koşarım
Kar boran demeden dağlar aşarım
Kölen olur hep kapında yaşarım
İçimi kavuran ince sızın var.
Özcan TÜRKMEN
