Zamanın ne olduğunu tam kavrayamadığımız için onu yönetemiyoruz.
İnsanoğluna eşit olarak sunulan tek kaynak olan zamanın etkin ve daha verimli kullanılabilmesi için, öncelikle ‘zaman yönetimi’nin öğrenilmesi gerekiyor.
Başarılı bir zaman yönetiminin gerçekleşmesi için kişi, zihin olarak hazır olmalıdır. Kişinin zihin olarak hazır olma seviyesini ‘Kendine güvenme, çaba, başarma isteği, mücadele azmi, gerekli bilgilere sahip olma, uygulamada sürekliliğe inanma’ gibi unsurlar belirler.
İnsanların kişilik yapıları, alışkanlıkları, zaman yönetimine yaklaşımlarını değiştirebilir ve kişiler bilinçli ya da bilinçsiz zaman yönetimine engel olabilirler.
Zaman yönetimine engel olan kişisel sebepler şöyle sıralanabilir: Organize olamama, erteleme, sürüncemede bırakma, kendim yapacağım tutkusu, zaman tahminlerinde yanılma, hayır diyememe, mekân düzensizliği, ziyaretçiler, telefonlar, bilgisayar vb.
Herkes, isterse zamanını planlayabilir. Zaman yönetimine başlamak için öncelikle buna inanmak gerekiyor. ‘Zamanınızı en iyi şekilde nasıl değerlendirebilirim?’ diye kendimize sorup aldığımız cevabı uygulayabildiğimizde zaman yönetimine başlamışız demektir.
Zaman yönetimi için yapılması gereken ilk şey, zamanın nasıl geçirildiğini belirlemektir.
Belli kaynaklarda belirtildiği üzere insanlar zamanın ancak yüzde 60’ına hükmedebiliyorlar, kişinin kontrolü dışındaki olaylar ise toplam zamanın yüzde 40’ını alıyor. Bu yüzden zamanın sadece hükmedilen yüzde 60’lık bölümü için zaman yönetimi uygulaması yapılabiliyor.
Zaman planlaması için aşağıdaki soruların cevabını aramamız gerekiyor:
Bu işi neden ben yapıyorum?/ Bu işi başka zaman yapamaz mıyım? /Başka iş yapamaz mıyım? / Başka zaman yapamaz mıyım? / Başka yerde yapabilir miyim?
Zamanını iyi bir şekilde yönetmek istiyorsak ‘Ben ne olmak istiyorum? / Hangi alanlar ilgimi çekiyor? / Hangi işlerden zevk alıyorum? / Nasıl motive olurum? vb.’ sorulara makul ve mantıklı cevabı verebilmemiz gerekiyor.
Zamanı etkin kullanmak için kazanılması gerekenleri de şöyle sıralayabiliriz:
Kişi öncelikle bu konuda istekli olmalıdır. / Kişi kendisine yardımcı olacak alışkanlıklar kazanmalıdır. / Çalışmanın şerefli bir uğraş olduğu ve buna ayrılan zamanın boşa harcanmaması düşüncesi gelişmelidir. / Hedef ve amaçların belirgin olması gerekir. / Planlama yapılmalıdır. / Öncelikler belirlenmiş olmalıdır. / Acil durum değerlendirilmesi yapılmalıdır.
Yukarıdakilerin yapılamasına en büyük engel, zaman tuzaklarıdır.
İşleri yarım bırakırsak, rutin ve gereksiz işlerle uğraşırsak, birkaç işi birden yapmaya çalışırsak, boş işlerden uzaklaşamazsak, önemsiz işleri önce yapmaya çalışırsak, işleri ucu ucuna yetecek şekilde yaparsak, kolay ve tanıdık işleri hep son ana saklarsak zaman tuzağına düşmüş oluruz.
Aceleci isek, basit soruları sormaktan çekiniyorsak, biliyormuş gibi davranıyorsak, erteleme huyumuzdan kurtulmamışsak, günlük ayrıntılara boğuluyorsak, hayır diyemiyorsak, iletişim problemleri yaşıyorsak, kararsızlığımız far-k edemiyorsak, konsantrasyon eksikliğimiz varsa, mükemmeliyetçi isek, sorumlulukları paylaşamıyorsak, tutamayacağımız sözler vermeye devam ediyorsak, unutmaya alışmışsak da zaman tuzağına düşmüş oluruz
Beklenmeyen ziyaretçiler, dış ortamlara fazla açık olma, dinlenme saatlerinin düzensizliği, düzensiz çalışma ve düzensiz ortam, gereksiz telefonlar, plânsızlık da zaman tuzağıdır.
Evet, zaman tuzaklarına düşmemeye, zamanı yönetmeye, kaliteli yaşamaya var mısınız?
