Gönülden gönüle giden bir yolda
Keklik gibi seke seke usandım
Merağım kalmadı parada pulda
Dişlerimi sıka sıka usandım
Hasretiyle için için ağladım
Resmine bakarak gönül dağladım
Kayboldu ümidim kara bağladım
Yollarına baka baka usandım
Baharı unuttum güzü kokladım
Sevdamı gönlüme sardım sakladım
Belki gelir diye her gün bekledim
Yokluğunu çeke çeke usandım
Bazen boran oldum bazen kar oldum
Bazen ahbap oldum bazen yar oldum
Bazen ateş oldum bazen kor oldum
Gözyaşımı döke döke usandım
Hüzünle kararttım sevgi dağımı
Gazele döndürdüm irem bağımı
Sevdama örülen hicran ağımı
Gece gündüz söke söke usandım….Şükrü TÜRKMEN
