Bir Zalım Poyrazla ağlar Adaçal
Eteğinde Yorgun Dedeler uyur
Badem ağaçları yeşerir dal dal
Yergöçüğü her gün burnundan solur
Melekler mi içti Gaklık ta suyu
Çayıra umutla kazıldı kuyu
Kızların yine mi değişti huyu
Düğün çiçekleri dalında kurur
Emirbaba yücelerden seslenir
Yellibeli çobanlarla hislenir
Yedikapı karsuyundan beslenir
Çayderenin şavkı çağlara vurur
Babamın gülüşü anamın sesi
Alnımda dedemin veda busesi
Tenimde yarimin sıcak nefesi
Orda çocukluğum gençliğim durur
Bucakta kilimler serilen damlar
Gabadır ardıçlar baygındır çamlar
Dingin ikindiler serin akşamlar
Toprağı erenler yiğitler korur
Sılamın hasreti gelince dile
Dualar ederim bitsin bu çile
Ölünce gurbete gömseler bile
Ruhum Emirdağı mutlaka bulur
Emirdağa Hasret
Karakışlar ilkbahara dönerken
Yellibel de kar gülleri açtı mı?
Akbulutlar Emirdağ’dan inerken
Çayderesi yağmurları içti mi ?
Emirbaba şu dağlara vurulmuş
Yorgun dede bı yul erken yorulmuş
Topakevler aleycikler kurulmuş
Türkmen beyi yaylasına göçtü mü?
Bahar gülü erken açar bucakta
Mis kokulu çalba kaynar ocakta
Yavru canlar neşe saçar kucakta
Bademlikte ibibikler uçtumu
Yer göçü bir bilinmez kuyudur
İncilinin piren kazmak huyudur
Kaklıkta içilen yağmur suyudur
Adaçala gökkuşağı düştümü
Alın teri harman eder yazları
Çoban yarımcada güder yozları
Görücüye çıkmaz olmuş kızları
Yiğitlerin uykuları katçımı
Karacaörende başak altın sarısı
Bağbostanla geçti ömnrün yarısı
Haremide türkü söyler birisi
Aşıkların yürekleri çoştu mu?
Gurbet elşde ufukları kolladım
Hasretimi zafa koydum pullladım
Bir ak kuşun kanadında yolladım
Emirdağın şafağından geçti mi?
Fikret Akın’ın basılmakta olan 7 Şiir Kitabı
Hüzünlü Bahar ‘dan alınmıştır
