Bir şehri-i Ramazan daha geldi, hoş geldi.
İnsanların paylaştığı, hoş görüyü, sevgiyi, birlik olmayı hatırladığı (veya hatırlatılmaya çalışıldığı), aç insanın halinden anlayarak elimizdekilerin kıymetini anladığımız aydır Ramazan. Ramazan her geldiğinde içimde bir mutluluk ve heyecan olduğunu söylemeliyim. İnsan farklı bir hava da, ruh halinde oluyor. Belki de geriye kalan 11 ayda hatırlamamız gereken şeyleri bize hatırlattığı içindir.
Aynı şekilde Ramazan’ın geldiği her sene de “Hey gidi eski Ramazanlar! Nerede o eski Ramazanlar!” diye söylenen genç yaşlı insanlar… Yaşlıları anlıyorum da gençler nereden biliyor bu eski Ramazanları? Bizlerde eski Ramazanların hep daha iyi olduğu sözleriyle büyüdüğümüz için bizlerde yaşamışız gibi öyle inanmışız. Sağ-sol kavgalarının olduğu, her günün kan gölüne döndüğü, ekonomik krizlerin yaşandığı, darbelerin olduğu ve ekmeklerin karneler ile alındığı o dönemler gerçekten özleniyor mu?
Eski dönemlerin sosyal ilişkileri hat safhada olduğu için tatlı geliyordu Ramazanlar. Yani aslında özlem duyulan eski Ramazanlar değil, eski sosyal ilişkilerdir. O dönemi yaşamış bir kişinin şu sözleri bize o döneme ışık tutar bence. “Eski Ramazanlar hiç de güzel değildi, hiçbir şey yoktu ki!” Televizyon ve internet gibi teknolojik gelişmeler ister istemez insanları evlerine hapis edip, sosyal ilişkileri düşürmüştür. İnsan da sosyal bir varlık olduğu için bozulan sosyal ilişkiler onu bir nevi bunalıma sokmuştur. Fakat inanıyorum ki bu sorun çözülemeyecek bir şey değil. Sosyal medyada eski Ramazanlar konusunda yorumlar dönüyor. Hoşuma giden bir yorumu paylaşmak istiyorum.
“Ramazanlar değil, insanlar değişti.”
İnsanların değiştiği bir dünya’da her şeyin aynı kalmasını beklemek hata olmaz mı? Eskileri hatırlayıp, özlemek yerine, yaşadığımız bu çağı daha güzel-eskilerden bile- bir çağa dönüştürmek daha akıllıca değil mi? Özlem duyarak geçirmek ve hiçbir şey yapmamak tembelliktir. Kaldı ki her dönemin kendine has güzellikleri ve hoş yönleri vardır. Ama biliyorum ki birkaç nesil sonra bizler de “Ah nerede o eski Ramazanlar!” diye bu günlerimizi anacağız. Gelen gideni aratıyor gibi, sizce de öyle değil mi? İnsanlar değişecek ama kötü yönde değişiyorlarsa bu insanlığın da kötü bir duruma girdiğini göstermektedir.
Ayça MUTLUCAN
STDM Yön Kur Üyesi
