Genelde sağ tarafıma yatar o taraftandan da kalkarım, moralim de tüm gün iyi olur,
ama bu gün sanki solumdan kalkmış gibiydim.
Aldığım ilk haber zaten günümü berbat etmeye yetti, kesilen iştahım yüzünden kahvaltı dahi yapamadım, içim yandı, üzüldüm…
Hayatının baharında yaşama veda eden, umut dolu, sevgiyle vatani görevini yapan taptaze gençlerdi hepimizi acılara boğan…
***
Her ne kadar ateş düstüğü yeri yaksa da kalbime bir sancı vermeyi başarmıştı adeta…
Tabii ardından facebook, haberler…
Her sayfada aynı şeyleri gördüm.
Ortada bir gerçek vardı, hiç kimse hiç birşey yapamıyordu.
Çaresizlik kokuyordu heryer, herkes…
Neden diye soruyorum hep kendi kendime.
Bu savaşlar neden ?
Terör kokan cehalet…
Çünkü bu savaşlara neden olanların çoğu birkaç üniversitede kaliteli fakültelerden diploma almış insanlar…
Eğitim sistemimizin ezberciliğe dayandığını yıllardır söyler dururuz, bu bencede hep böyleydi ama Batı’ya ve Amerika’ya baktığımızda iyi eğitim almış insanların davranışları sanki çok mu normal?
Kimde, hangi gelişmiş ülkede var ki?
Nefis, vicdan muhasebesiyle yoğrulmuş eğitim…
Ya vatanı kurtaran büyük önder Atatürk?
Doğrudan yana olmasını biliriz yeri geldiğinde.
Kendi tavuğumuza kış dersek, kendi köpeğimizi taşlarsak elin adamı bize dünden saldırmaz mı?
Birlik ve beraberlik ruhuyla yola çıkarsak, kimse ne devletimize ne de milletimize zarar veremez.
Biz hamuru sevgiyle yoğrulmus mayası aşk olan, her zaman hayat kokan bir milletiz.
Vatan kokan, millet kokan, adalet kokan, medeniyet kokan…
Özümüze dönelim dostlar, özümüze…
Özümüzde sevgi var, saygı var, merhamet var, adalet var, çalıskanlık var, insanlık var, var da var…